
Μια λεπτή ακαθόριστη γραμμή
απο κιμωλία χρώμα λουλακί
η ζωή σου
πάνω σ'ενα λευκό διάγραμμα
με λατινικούς όρους.
Κι ύστερα τίποτα.
Ενα λευκό σύνορο
ανάμεσα σ'εσένα και στην καρδιά μου.
Ενα μεγάλο ερωτηματικό
λευκό.
Μέσα στα μάτια μου
ο κόσμος λεπτές κλωστές απο νερό.
Ολος ο κόσμος νερό
κι ύστερα τίποτα.
Μόνο λευκές κάθετες γραμμές
απο πέτρα.
Οριζόντιες γραμμές,
κάθετες και οριζόντιες γραμμές
διαμαρτυρίας
και σιωπή.
Πολλές αναρίθμητες διαμαρτυρίες
και σιωπη.
Σιωπή....
Τώρα,
κάπου στη γή,
μια γλάστρα με μοσκομπίζελα,
μια ακακία,
ένας φτωχός γάτος
που σ'έκλεβε,
Μάνα μου,
θα περιμένουν....
4 σχόλια:
Χρόνια Πολλά σε όλες τις μαμάδες!!!ΚΑλή σου μερα!
Ναι κοπέλα μου, σε ολες τις Μάνες του Κόσμου...Πιο όμορφη λέξει δεν υπάρχει!!!
Καλή σου μέρα.
Loulou
ΤΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ ΠΑΝΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ.ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ:))))))
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!
να τις χαιρόμαστε και να μας χαίρονται.
Δημοσίευση σχολίου