30/8/14



Εγώ ηλικιακά άλλαξα πολυ, η κατασταση των αδεσποτων δεν θα το'λεγα.
Τωρα τελευταια βλεπουμε δειλα να αλλαζει κατι και ελπιζω αυτο να συνεχιστει, για να μπορουμε να πηγαινουμε διακοπες στην χωρα μας χωρις να φευγουμε αρρωστοι και στεναχωρημενοι για οτι αβοηθητο αφηνουμε πισω μας.

29/8/14

Θα σε δώ,δε θα σε δώ????


 

26/8/14

Νόμος 4235/2014: Επιτρέπεται να ποτίζουμε και να ταΐζουμε τα αδέσποτα ζώα!



 
 
 
 
Εχετε σίγουρα στην γειτονιά σας νεκροζώντανους που θεωρούνε βρωμιά και σκουπίδια τους άστεγους που τυχαίνει να είναι τετράποδοι και κάνουν την ζωή δύσκολη σε όσους θέλουν να δώσουν λίγο νερό και φαγητό. Ποτέ μα ποτέ δεν καταλαβαίνουν απο πολιτισμένες συζητήσεις, ο άνθρωπος που δεν συγκινείται στην θέα ένός διψασμένου πλάσματος είναι συναισθηματικά νεκρός και ως τέτοιος πρέπει να αντιμετωπίζεται.!!
Το καλοκαίρι έχει μπει για τα καλά και τα αδέσποτα ζώα στις πόλεις και τα χωριά δεν υποφέρουν μόνο από την έλλειψη φαγητού ή από τις ασθένειες αλλά κυρίως βασανίζονται από την έλλειψη νερού. Ο νόμος είναι ξεκάθαρος οι δήμοι είναι υποχρεωμένοι να τοποθετήσουν ποτίστρες και ταΐστρες για τα αδέσποτα αλλά ελάχιστοι έχουν κάνει το γράμμα του νόμου πράξη.
Όλοι εμείς που αγαπάμε τα ζώα οφείλουμε να τοποθετούμε έξω από το σπίτι μας ή σε δημόσιους χώρους δοχεία νερού ή και φαγητού. Ο νόμος μας το επιτρέπει αρκεί να τηρούμε τους κανόνες καθαριότητες και υγιεινής. Η σίτιση και το πότισμα των ζώων είναι υποχρέωση των ανθρώπων και δικαίωμα αυτών των πλασμάτων.
Ο νόμος 4235/2014 άρθρο 46 παράγραφος ε συγκεκριμένα αναφέρει: «10. Την ευθύνη για την επίβλεψη και τη φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων έχουν, από κοινού, οι Δήμοι, οι οποίοι μάλιστα δύνανται να δημιουργήσουν και σημεία παροχής τροφής και νερού για τα ζώα αυτά, καθώς και τα συνεργαζόμενα με αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις. Δεν απαγορεύεται η παροχή τροφής και νερού σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς από φιλόζωους πολίτες, υπό την προϋπόθεση ότι τηρούνται οι κανόνες καθαριότητας και υγιεινής».

24/8/14

Για να ψάχνετε το....Γιατί........

(Ιδιος είναι....Χαχαχαχα)
 

12/8/14


 

2/8/14

Ελα να πάμε στο νησί ο σκύλος μου εγώ και σύ..........


Αχ, καλοκαιράκι, ώρα για ταξίδια.
Το λέω χαμηλόφωνα, μη με πάρει ο σκύλος μου χαμπάρι και σκάψει λαγούμι να χωθεί  στα πλακάκια. Με κοιτάει με βλέμμα απελπισίας και μου λέει: δε θέλω!
Κάθε χειμώνα τον εκπαιδεύω να συμπεριφέρεται όπως όλα τα άλλα παιδάκια στο καράβι που είναι αποδεκτά από τους πάντες και ποτέ κανένας δε φώναξε να τα κλείσουν σε σκυλιέρα.
Ε… μεταξύ μας, όχι και κανένας…εγώ το φωνάζω πάντα, αλλά ποιος με ακούει; Όλοι μου λένε  "Δεν ντρέπεσαι; Παιδάκια είναι!".
Κάθε χειμώνα του δείχνω κι όταν έρχεται η μεγάλη στιγμή κωλώνει.
Και τι του ζήτησα; Λίγα απλά πραγματάκια του ζήτησα. Παράδειγμα:
-Θα ουρλιάζεις δυνατά: «Μαμάαααα θέλω παγωτόοοοοο. Θέλωωωω! Θέλωωωω!» και μόλις σου πάρω, θα τρέχεις σε όλο το καράβι, θα βρεις έναν κύριο με ανοιχτόχρωμο πουκάμισο, θα του κάτσεις πάνω όλο το παγωτό σοκολάτα και θα ξεκινήσεις να ουρλιάζεις ακόμα πιο δυνατά. «Μαμάαααααααα, πάει το παγωτό μουυυυυυυυ!
Άλλο πάλι απλό που ζήτησα:
-Θα σου πάρω πατατάκια κι εσύ με λιγδωμένα χέρια που έχουν πιάσει κι όλο το κατάστρωμα, θα τρέχεις λυσσασμένος σα να σε κυνηγάνε χίλιοι δαίμονες. Θα σκορπίσεις όλα τα πατατάκια κάτω, θα σκοντάψεις και με τα καταπληκτικά χεράκια θα πιαστείς από το άσπρο λινό παντελόνι μιας καλοφτιαγμένης κυρίας.
Επίσης, για να γίνεις σαν όλα τα καλά και ήσυχα παιδάκια, να πηγαίνεις στις θέσεις στο παράθυρο, να ανεβαίνεις με τα παπουτσάκια σου πάνω σε αυτούς που κάθονται και να ουρλιάζεις δυνατά στο αυτί τους : «Μαμάααααα πότε φτάνουμε επιτέλουςςςςςςς;»
Για να ξεδιψάσεις θα σου πάρω και αναψυκτικό, σαν καλό παιδάκι θα σε πιάσει πάρκινσον και θα το χύσεις στο κατάστρωμα. Εγώ σα σωστή μαμά δε θα το μαζέψω, μέχρι να σωριαστούν κάνα δυό που θα γλιστρήσουν αμέριμνα πάνω του.
Αν και με αυτό το κόλπο δε σε αγαπήσουν όλοι και δεν πουν τι χαριτωμένο παιδάκι, έχουμε κι άλλο σχέδιο.
-Θα πας μέσα που θα βλέπουν τηλεόραση και θα ουρλιάζεις σα να σε σκίζουν στα δυο σα σαρδέλα : «Θέλω παιδικάαααααααααα, θέλω παιδικάαααααααα, θέλω παιδικάααααααααα!»
Για να γίνεις το νούμερο ένα αγγελούδι, θα δανειστούμε το καρότσι από την ξαδέρφη μου με το μπέμπη μέσα, θα το πάρεις και θα το τσουλάς τρέχοντας και θα φροντίζεις να πάρεις σβάρνα, όλους τους επιβάτες και το πλήρωμα.

Τόσες πρόβες, τόση κούραση, τόση εκπαίδευση κι ακόμα να τα καταφέρει.
Μήπως να αρχίσω να ανησυχώ σοβαρά για τις ικανότητες του σκύλου μου;
Πάλι θα πάμε στο καράβι και θα μας δείχνουν όλοι με το δάκτυλο και θα λένε:
«Κυρά μου είσαι τρελή; Τι το κουβάλησες το κοπρόσκυλό σου στο κατάστρωμα; Να το πας στη σκυλιέρα, άει σιχτίρ πια με εσάς τις φιλόζωες!». 





 
Εγώ βοηθάω τα ζώα, εσύ τι ζόρι τραβάς;
Ως πότε θα ακούω το "περίφημο": "Εδώ οι άνθρωποι πεινάνε και εσείς ασχολείστε με τα ζώα;"
"Αγαπητέ -δήθεν ευαίσθητε - δυ...στυχισμένε - μίζερε και ανολοκλήρωτε άνθρωπε", που ποτέ δεν είχες την ευτυχία να νιώσεις την αγνή και αμέριστη αγάπη των ζώων, αυτά έχω να σου πω και βάλ' τα καλά στο μυαλό σου:
- Από πότε η βοήθεια στα ανυπεράσπιστα πλάσματα είναι επιλήψιμη;
- Από πότε είναι κατακριτέο το να προσπαθεί κάποιος να βοηθήσει τα ζώα και να κλείσει τις πληγές που εσύ τους άνοιξες με την αδιαφορία, την κακομοιριά, την κακία και τα κόμπλεξ σου;
- Ποιός σου είπε ότι δικαιούσαι να με κρίνεις και να με ειρωνεύεσαι;
- Ποιος σου είπε ότι επειδή βοηθάω τα ζώα σημαίνει αυτόματα ότι αδιαφορώ για τον άνθρωπο;
- Και το κρισιμότερο ερώτημα: Πότε ήταν η τελευταία φορά που ΕΣΥ βοήθησες έναν άνθρωπο, ώστε αυτό να σου δίνει το δικαίωμα να κατηγορείς εμένα για αδιαφορία;
Είμαι σίγουρη ότι δεν έχεις κάτι να απαντήσεις.
Απλά σου λέω ότι η καλή πράξη και η παροχή βοήθειας , (όποιον αποδέκτη κι αν έχει) είναι αξιέπαινη και όχι αξιόμεμπτη και ότι ο καθένας βάζει το δικό του λίθο, για να φέρει μια ισορροπία σ΄αυτήν την σκληρή κοινωνία, επιλέγοντας να βοηθήσει είτε ανθρώπους, είτε παιδιά, είτε πρόσφυγες, είτε ζώα.
Τα εξαθλιωμένα , άρρωστα, βασανισμένα και πονεμένα ζώα κυκλοφορούν κατά χιλιάδες ανάμεσά μας.
Και εγώ προσπαθώ , με τα λιγοστά μέσα που διαθέτω, αν και πολλές φορές δυστυχώς χωρίς επιτυχία, να απαλύνω τις πληγές που τους άνοιξαν οι υπάνθρωποι του είδους σου, με τις πράξεις και παραλείψεις τους.
Και κάτι ακόμα: Τα ζώα δε με πρόδωσαν ΠΟΤΕ, ενώ οι άνθρωποι ΠΑΝΤΑ.
Και η ρήση "ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον ευεργετηθέντα αχάριστο" ειπώθηκε για τον άνθρωπο και όχι για τα ζώα.
Πάψε λοιπόν να με κατακρίνεις και να με θεωρείς γραφικό , ζήσε στη βολεμένη, μίζερη ζωούλα σου με την ανύπαρκτη , εξ ου και ήσυχη, συνείδησή σου και άσε με εμένα, τον τρελλό ( όπως λες φιλόζωο) στην ησυχία μου.
Το νου σου όμως, γιατί εγώ θα είμαι εκεί. Και αν σε πετύχω να πειράξεις έστω και μία τρίχα από τα ζώα (τα κατώτερα όντα, όπως τρομάρα σου τα αποκαλείς) , θα σε κυνηγήσω αλύπητα μέχρι να πεθάνω και δεν θα ησυχάσω αν δεν σε δω να πληρώνεις και να φωνάζεις "έλεος" για το κακό που τους έκανες.