30/11/11

24ωρη Πανεργατική ΑΠΕΡΓΙΑ στη 1 Δεκέμβρη 2011



Πνίγομαι, ανταριάζομαι, ληστεύομαι.....
ΑΔΙΚΟΥΜΑΙ πληγώνομαι, νοιώθω σαν θεριό σε κλουβι!
Θα εναι όλοι  έτσι.... φαντάζομαι!
Μα τώρα νιώθω πως το παγωμένο δεν τ΄αντέχω στο
κορμί μου πιά!
Ερχεται Χειμώνας κυριολεκτικά και μεταφορικά....
 Και στο καλύβι μου μπήκαν ληστές, το κράτος!
Θέλω να φωνάξω ως τα πέρατα, ΒΟΗΘΕΙΑ
και μου φιμώσαν το στόμα, μου δέσαν τα χέρια,
 Μα έγινε βουνό ο θυμός  ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ!
  Μας κλαδεύετε σιγά σιγά, συστηματικά,
μέρα με τη μέρα μένουμε περισσότερο γυμνοί....
Γλύφετε τα ψίχουλα απ΄το πιάτο μας,
 μαύρα σκουλήκια.....
Σήμερα, είδα, πως μου κλέψατε το πορτοφόλι,
αύριο θα σερνόσαστε στα νεκροταφεία
που χτίσατε.... με τον ιδρώτα Μας!
Αδίστακτοι! Έπεσαν οι μάσκες, που φοράγατε
  Κλειδωμένα τα όνειρα στα σπιτικά,
   Πενθώ την απραξία μου,
μοιρολογώ την αδιαφορία μου για τα κοινά που
σφετεριστήκατε, σαν νάναι χωράφι σας!
θα πεθάνουμε όταν έρθει η ώρα μας....
ως τότε έχετε το νού σας!
ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ και το αίμα μας κυλάει ζεστό!

25/11/11

......Δύσκολοι καιροί!!!!



Πολλές φορές όταν αισθάνομαι ν’ αρχίσω να σκέφτομαι για το τι θα γράψω, συνήθως βρίσκομαι παγιδευμένη ανάμεσα σ’ ένα μάτσο από πιθανά θέματα. Να γράψω γι αυτό, να γράψω για κείνο, να γράψω για το άλλο, ανήμπορη για κάμποση ώρα ν’ αποφασίσω και να στρωθώ.(Βέβαια παιζουν ρόλο και οι προτεραιότητες που βάζω!!) Αν σταθώ όμως για μια στιγμή συγκεντρωμένη και με αφουγκραστώ προσεχτικά, κάποιες φορές καταφέρνω να εντοπίσω και ν’ ανασύρω απ’ το σωρό ένα αδύναμο, μα επίμονο σήμα, που μπορεί απλά να είναι ένα ασαφές συναίσθημα ή μια ασχημάτιστη και θολή ιδέα, όπως ένας αδιόρατος ας πούμε, πόνος που έρχεται και ξανάρχεται και που όμως δεν περνά.

Χωρίς ποτέ να γίνεται τυραννικός, η επίμονη παρουσία του μού υπενθυμίζει ότι δεν θα μπορέσω ποτέ ν’ απαλλαγώ απ’ αυτόν, παρά μόνο αν κάποια στιγμή καθίσω κι ασχοληθώ μαζί του, αν του δώσω επιτέλους σημασία, αν του δώσω τελικά διέξοδο και μορφή.

Οι δυσκολίες μερικές φορές κάνουν τους ανθρώπους να ανακαλύπτουν μια άγνωστη πλευρά τους. Μια εσωτερική δύναμη που δεν πίστευαν ποτέ ότι διαθέτουν. Τα προβλήματα και οι αντιξοότητες συχνά αποδεικνύονται ευλογία καθώς μπορεί να οδηγήσουν σε ένα βαθύτερο εσωτερικό ταξίδι με προορισμό την ολοκλήρωση, την ευτυχία και μια ζωή γεμάτη νόημα.

Σε αυτή την διαδρομή προς την αυτοβελτίωση καλό είναι μην προσμετράμε αυτά που έχουμε, αλλά αυτό που είμαστε. Και μαζί με αυτό της όμορφες σκέψεις για Ζ Ω Η....Του Noah Benshea!

1.Το να έχεις λίγα δεν σημαίνει ότι είσαι Λίγος. Έχω λίγα δεν σημαίνει ότι είμαι λίγος, και έχω πολλά δεν σημαίνει ότι είμαι σημαντικός. Μην συγχέεις το τι έχεις με το τι ΕΙΣΑΙ. Είναι δυο διαφορετικά πράγματα.

2.Μην φοβάσαι τους φόβους σου. Αύξησε την πίστη σου πως θα πετύχεις ό,τι ονειρεύεσαι και όχι τους φόβους σου ότι αυτά που θες δεν θα συμβούν ποτέ. Κουράγιο δεν σημαίνει απουσία του φόβου, είναι απλα ενας τρόπος αντιμετώπισής Του....

3.Αγκάλιασε το μέλλον. Αν χάνεις τον χρόνο σου κολλημένος στο παρελθόν, δεν μπορείς να ασχοληθείς με το μέλλον. Μην αφήνεις το χθες να καταστρέφει το σήμερα και το αύριο. Ότι έγινε, έγινε.

4.Μίλα στο παιδί μέσα σου. Φέρσου στον εαυτό σου όπως θα φερόσουν σε ένα παιδί. Μην είσαι σκληρός μαζί του.Η γλώσσα της Αγάπης φέρνει καλύτερα αποτελέσματα.

5. Κανε αυτο που ξέρεις καλύτερα κάθε φορά.
Αλλά μην ξεχνάς πως το να αποσύρεσαι όταν χρειάζεται δεν σημαίνει οτι τα παρατάς.

6. Αλλο ""Χάνω''' αλλο εχω χαθει.....Ακόμα κι αν νιώσεις πως οι δυσκολίες
ηταν μεγάλες και βγήκες χαμένος σε κάποια παιχνίδια της ζωής
δεν σημαίνει οτι εχεις χάσει το δρόμο σου.

Κι ειναι σκέψεις που θα έκανε κάθε απλός σκεπτόμενος ανθρωπος
ο οποιος θέλει να αντισταθεί στην καθημερινή Β Α Ρ Β Α Ρ Ο Τ Η Τ Α......