Το βάρος της μητρότητας

 

Επτά Νοέμβρη του '76....
Θύμησες......

Βάρος 4.200 και
52 εκατοστά έγραψε η μαία.... ροδαλό, ροδαλό......

Αισθάνομαι δέος μπροστά σ' αυτήν την εποχή που έφυγε τόσο γρήγορα και προσπαθώ να απομνημονεύσω το πρόσωπό του παρόλο που άλλαζε μπροστά στα μάτια μου. Αγγιζα το μωρουδίστικο, απαλό δέρμα στα μπρατσάκια του και αποτύπωνα την αίσθησή του στο μυαλό μου πριν σταματήσει να θέλει να το κάνω αυτό. Κράταγα το χέρι του με κάθε ευκαιρία καθώς του μάθαινα να περνάει το δρόμο με ασφάλεια. Και τον έπαιρνα αγκαλιά και τον κουβάλαγα όποτε ήθελε. Πήδαγε στην αγκαλιά μου από όπου κι αν  στέκοταν   με εγκατάλειψη, ξέροντας ότι θα τον πιάσω οπωσδήποτε....
Δεν με ενοχλούσε που έγερνε επάνω μου ή που ηθελε να με ακουμπάει με το ένα του χέρι όταν έτρωγε. Δεν θ' αργούσε ο καιρός που δεν θα το  ήθελε πια.

Η φράση που είχε κολλήσει στο μυαλό μου  ήταν «Μια μέρα, θα τον αφήσεις κάτω και δεν θα τον ξαναπάρεις αγκαλιά ποτέ πια...» γιατί θα εχει μεγαλώσει πολύ  γι' αυτό. Το ίδιο κι εγώ. 

Λυγίζω λοιπόν τα γόνατά μου και τον σηκώνω.
Και τον κρατάω σφιχτά για όσο περισσότερο μπορώ.........
....................................................................................
......................................................................................
..................................................................................................... 

Νάσαι πάντα γερός και χαρούμενος παλικάρι μου...... 

 

Είμαι σε ηλικία που βαριέμαι να καυγαδίζω, να τσακώνομαι, να χαλιέμαι. Το μόνο που δέχομαι είναι να μάχομαι. Η ζωή είναι πάλη. Όχι παιδική χαρά.

Καλό σας απόγευμα.....

Είμαι σε ηλικία που βαριέμαι να

Καληνύχτα ,
bonne nuit, buona notte , спокойной ночи ,
buenas noches,laku noc
good night , Boa noite , Dobranoc , 晚安 Bona nit

 Είστε εδώ να σας ευχηθώ μια γλυκιά και όμορφη  Κυριακή να έχετε, ή τεμπελιάζετε σαν και μένα;;;

Μια ιδιαίτερη καλημέρα στους φίλους.... από Γαλλία!!!!!

 

"Αλίμονο στον αυτόδουλο πολίτη,
που φτασμένος στα έσχατα της
απελπισιάς παραδίνεται για να σωθεί,....
στο έλεος του Θεού και στους νόμους των
Κλεφτών"
 
Κ. Βάρναλης.
 

 

 

 

Όπως και να το πούμε....

ευχές για μια όμορφη Κυριακή!!!!!

 

 

Φίλοι ή «φίλοι»;

 

Η φιλία αναμφίβολα είναι παρεξηγημένη έννοια. Ίσως επειδή είναι τόσο επιθυμητή και όμορφη, πολλοί προσπαθούν να τη βάλουν στο λεξιλόγιό τους, χωρίς όμως να υπάρχει πραγματικά στην καθημερινότητά τους.
Δημιουργούν μια ψευδαίσθηση, μια εικόνα που ονομάζουν φιλία και τοποθετούν σ' αυτή πρόσωπα που συμπαθούν, ή απλώς τα χρειάζονται για να γεμίσουν τον χώρο.
Δεν είναι κακό ... Όλοι μας το κάνουμε κάποιες φορές επειδή η αληθινή φιλία είναι δυσεύρετη, δύσκολη,   και απόμακρη.
Ίσως πάλι επειδή η «φιλία» είναι ευχάριστη και κατακτιέται εύκολα, χωρίς κόπο.
  
Αλλά...
Φίλος δεν είναι εκείνος που σε κάνει να περνάς καλά, να γελάς, να ξεχνιέσαι, να διασκεδάζεις. Όχι η φιλία δεν είναι τόσο εύκολη.
Φίλος είναι αυτός που ενδιαφέρεται ειλικρινά για σένα, που σου συμπαραστέκεται στις δυσκολίες, που σου λέει ευθέως τα λάθη σου, που σε επικρίνει και σε επιβραβεύει. Είναι το άτομο που μπορείς να εμπιστευτείς, να θυμώσεις μαζί του και ύστερα να το ξεχάσεις σαν να μην έγινε ποτέ, να γελάσεις μαζί του μέχρι δακρύων, να κλάψεις στην αγκαλιά του, να έχεις καιρό να τον δείς και να του μιλήσεις και να νιώθεις σαν να μην πέρασε μια μέρα.
Είναι ο άνθρωπος που μπορείς να συγχωρήσεις, αν αξίζει την αγάπη σου.

Οι καλύτεροι φίλοι είναι τα μικρά παιδιά γιατί οι μόνες λέξεις που μαθαίνουν είναι χαρά, παιχνίδι, αγάπη, φίλος.
Το συμφέρον δεν υπάρχει στο τετράδιό τους.
Όταν ρωτούν αθώα «θές να γίνουμε φίλοι;», παρόλο που δεν το καταλαβαίνουν, εκφράζουν την αληθινή και ανόθευτη έννοια της φιλίας.

Η φιλία δεν είναι ένα όνομα σε μια λίστα, δεν μετριέται σε like ούτε σε post, δεν γράφεται σε τοίχους και θρανία.
Είναι ένα ταξίδι εμπειριών που δοκιμάζεται στο χρόνο, περνά από όμορφα μέρη, από πελώρια κύματα, από καταιγίδες και μέσα απο αυτό μαθαίνουμε τον εαυτό μας, τους άλλους, τη δύναμη των ανθρώπινων σχέσεων και την ίδια τη ζωή.

ΣΥΜΒΟΥΛΗ 1 :  Αν ανακαλύψεις ότι το ταξίδι είχε λάθος προορισμό μην απογοητευτείς.  Συνέχισε να ψάχνεις για φίλους. Μπορεί να είναι λίγες οι θέσεις, αλλά πάντα θα υπάρχουν συνταξιδιώτες. Αρκεί και εσύ να προσπαθήσεις. Να είσαι ανοιχτός με τους γύρω σου, να υποχωρείς και να δίνεις προτεραιότητα και στους άλλους πέρα απο τον εαυτό σου.

ΣΥΒΜΟΥΛΗ 2 : Αν λέτε ''φίλοι'' μου τη λέξη φίλος φροντίστε τουλάχιστον να την εννοείτε.
 

Shelter Dog Walk Day, zeil.gr/ Ημέρα βόλτας - γνωριμίας, ΖΩΟΦΙΛΙΚΗ ΕNΩΣΗ...

Καλημέρα !!
Good morning , Bonjour , Buenos días, Buon giorno,
Bom dia, Bon dia ,
早上好 Доброе утро добро утро დილა მშვიდობისა.......

 

 

......Κοιμηθείτε ήσυχοι
Δε θα έρθουμε..πνιγήκαμε.........

Προσφυγόπουλο

 Προσφυγόπουλο 17 μηνών επιβίωσε 4 μέρες

 

στην θάλΤέσσερις ημέρες και τρεις νύχτες έμειναν στο νερό η 19χρονη Dooa Al Zamel από τη Συρία και η μόλις 17 μηνών Νάντια, το κοριτσάκι που έχει συγκινήσει το πανελλήνιο. Η Dooa βρέθηκε πολλές φορές στα όρια της τρέλας. Ο θάνατος ήταν παντού δίπλα της. Ομως η παρουσία της μικρής Νάντια την «όπλιζε» με δύναμη, όπως αποκάλυψε ημέρες αργότερα στους γιατρούς του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου όπου νοσηλεύεται πλέον εκτός κινδύνου το παιδί της «καρδιάς» της.

Οι δύο ναυαγοί και άλλοι τέσσερις μετανάστες από την Αίγυπτο διασώθηκαν από παραπλέοντα εμπορικά πλοία. Eνα Super Puma της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας τούς μετέφερε στην 115 Πτέρυγα Μάχης στα Χανιά απ' όπου παρελήφθησαν από ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ με σοβαρά συμπτώματα υποθερμίας και αφυδάτωσης.
Η ζωή του παιδιού κρεμόταν από μία κλωστή. Χρειάστηκε να διακομιστεί στη Μονάδα Παίδων του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Ηρακλείου.
Οι γιατροί διαπίστωσαν ότι είχε έκπτωση της λειτουργίας των ζωτικών οργάνων και βαριάς μορφής αφυδάτωση, όμως πάλεψαν με όλες τις δυνάμεις τους για να το κρατήσουν στη ζωή.
Σήμερα πια το κοριτσάκι έχει διαφύγει πλήρως τον κίνδυνο. Η ιστορία του έχει προκαλέσει πανελλήνια συγκίνηση. Γιατροί, νοσηλευτές αλλά και εκατοντάδες άνθρωποι από όλες τις περιοχές της Ελλάδος υποκλίνονται σε αυτό το πλασματάκι που απέδειξε πόσο μεγάλη αγωνίστρια της ζωής είναι

 

"Εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..."

Όσο και αν προσπαθήσεις, ο σκύλος, λύκος δε ξαναγίνεται. Ο βιασμός της φύσης ενός είδους, έτσι ώστε να προσαρμοστεί στις ανάγκες του ανθρώπου ήταν τέτοιος που ουσιαστικά μετέτρεψε ένα ζώο σε πολυεργαλείο. Αυτή η διαδικασία ονομάστηκε εξημέρωση. Χαράχτηκε τόσο βαθιά στο dna του, τον βάφτισε καλύτερο φίλο του ανθρώπου αλλά ανήμπορο να αντεπεξέλθει μόνος του.

Αυτό ήθελα να εξηγήσω στην κυρία που με κοφτό ύφος και μια απέχθεια με στόχευε χθες. Με πέτυχε να διαπράττω έγκλημα κατά της ανθρωπότητας και εν μέσω Χριστουγέννων δεν μπόρεσε να αντισταθεί και να μην με μαλώσει που ήμουν εκτός εορταστικού κλίματος.
Όταν με πέτυχε στις 3 το βράδυ να δίνω μια ολόκληρη λουκανικόπιτα στον αγαπημένο μου αδέσποτο της πλατείας, σταμάτησε δίπλα μου, ανασήκωσε το φρύδι και με τα χείλη σφιχτά μου είπε (όχι όσο δυνατά θα ήθελε νομίζω): " Παιδί μου εδώ ο κόσμος πεινάει και εσύ ταΐζεις τα παλιόσκυλα..."

 Ώσπου να γυρίσω για να δω ποιος με είχε κεραυνοβολήσει, είχε ήδη φτάσει δίπλα μου, με κοίταζε με αποτροπιασμό αλλά και καμάρι που είχε πει κάτι τόσο επιτυχημένο και δεν νομίζω ότι πρόλαβε να δει το σαστισμένο μου ύφος. Δεν μου έδωσε καν την ευκαιρία να της απαντήσω. Που ήξερε η κυρία τι κάνω εγώ για εκείνους που πεινάνε και από που και ως που...;
Noμίζω θα μας έπαιρνε ώρες αν ξεκινάγαμε εκέινη τη στιγμή τη συζήτηση.
Οπότε της εξηγούμαι από εδώ και νομίζω πως θα πιάσει καλύτερα τόπο.
Το έργο αυτό το έχω ξαναδεί και αναγκαστικά επαναλαμβάνομαι. 

Σε μία χώρα που ιστορικά μέχρι πριν λίγες δεκαετίες o σκύλος ήταν τσοπάνης, η εξέλιξη της σχέσης μας με το ζώο ήταν πολύπαθη και συχνά αστεία. Ο σκύλος τσοπάνης, με τη βοήθεια της τηλεόρασης στις αρχές της δεκαετίας του 80, έγινε πιο δημοφιλής και αγαπητός. Μεγάλες στιγμές τότε για τα απανταχού κόλεϊ που κατέκλυσαν τα ελληνικά νοικοκυριά. Ναι,τη Λάση εννοώ. Έτσι έγινε γνωστή η συγκεκριμένη ράτσα και ήταν αδύνατο να εξηγήσεις τότε σε κάποιον επίδοξο αγοραστή πως "το Λάση" που πήρε είναι κάτι άλλο από αυτό που βλέπει στις ταινίες. Δεν πηδάει στα ποτάμια να σε σώσει, δεν σου δίνει το φιλί της ζωής, δεν σβήνει φωτιές και δεν σου φέρνει τις παντόφλες όταν γυρνάς σπίτι.

Αργότερα, και ενώ ο Έλληνας άρχισε να φλερτάρει με έννοιες όπως το status και το lifestyle, η μόδα πήρε αμπάριζα και τα σκυλιά. Ντόπερμαν και Ροτβάιλερ παντόυ. Σε εξώφυλλα περιοδικών, σε πασαρέλες, στο Κολωνάκι και σε όλη την επικράτεια. Σταδιακά τα "μουράτα" άρχισαν να χάνουν τη δημοφιλία τους από άλλες εξωτικές ράτσες που δεινοπάθησαν σε χέρια ιδιοκτητών και σε συνθήκες διόλου ιδανικές. Χάσκι και ελκηθρόσκυλα έλιωναν κάτω από τον καυτό ελληνικό ήλιο. Βελγικά λυκόσκυλα στριμώχτηκαν σε δυαράκια. Κανισάκια και πεκινουά μπήκαν σε τσάντες Loui και έγιναν αξεσουάρ για μαντάμ και λολίτες. Τα σκυλιά πουλάγανε. Είχαν γίνει must και είχαν τρυπώσει για τα καλά στην ελληνική οικογένεια.

Και ύστερα ήρθε η κρίση...
Άνθρωποι χάσανε τις δουλειές τους. Πεινάσαν. Καταστράφήκαν. Μαζί με αυτούς, ήταν λογικό να τη πληρώσουν και τα ζώα. Σωστό; Λάθος; Λογικό; Αναμενόμενο; Δεν ξέρω.

Ξέρω πως πρόσφατα, βρέθηκα πάλι να απολογούμαι που έχω σκύλο και δεν τον παρατάω στο δρόμο και που έδωσα λουκανικόπιτα στον Μπρούνο, τη στιγμή που πεινάνε άνθρωποι, συνάνθρωποί μου.
Όντως ο σκύλος κοστίζει και καμιά φορά τα έξοδα είναι πολύ μεγάλα. Πράγματι δίπλα μου πεινάει κόσμος και αδυνατεί να δώσει ένα ποτήρι γάλα στα παιδιά του αλλά αν πρόκειται να μπούμε σε τέτοιες διαδικασίες σύγκρισης φοβάμαι πως θα βρεθούμε σε ένα πολύ κυνικό και ισοπεδωτικό αδιέξοδο.

Χιλιάδες σκυλιά αμολήθηκαν στους δρόμους με ένα νέο ισχυρό άλλοθι: Στην κρίση δε μας νοιάζουν τα ζώα.

Το κακό είναι πως όχι μόνο τα αδέσποτα πολλαπλασιάζονται με ρυθμούς τρομαχτικούς, αλλά πως γίνανε ακόμη πιο μισητά και απεχθή από ποτέ. Η τόσο in και trendy φιλοζωία έγινε περίγελος. Ο σκύλος που περιφέρεται στο δρόμο πεινασμένος και τρομαγμένος είναι κάτι το φυσικό. Αυτή είναι η θέση του ζώου και αυτό είναι το περισσότερο που του αξίζει. Οι κλωτσιές έγιναν ακόμη πιο συχνές και οι φόλες επίσης. Τα στατιστικά για τη χώρα μας και τα ζώα είναι αποκαρδιωτικά. Βέβαια δε χρειάζεται να δεις στατιστικές αν απλά κάνεις μια βόλτα στη πόλη ή πας σε ένα δημοτικό κυνοκομείο. Τότε καταλαβαίνεις πως Ευρώπη μας νοιάζει να είμαστε μόνο στο όνομα και το νόμισμα. Ο πολιτισμός ενός λαού καθρεφτίζεται και στο πως συμπεριφέρεται στα ζώα και όσο χιλιοπαιγμένο και αν ακούγεται αυτό το κλισέ είναι η αλήθεια μιας χώρας που εξακολουθεί να έχει κυρίες με γούνες που σου την λένε γιατί φροντίζεις ένα αδέσποτο ζώο, κυνηγούς που πυροβολούν αδιακρίτως και παράνομα θηράματα, γείτονες που πετάνε κουτάβια στα σκουπίδια και πιτσιρικάδες που πειραματίζονται με τις επτά ζωές της γάτας.

Να ξέρεις πάντως πως αυτός που θα στη πει για τη φροντίδα ενός ζώου που βρίσκεται στο δρόμο, μάλλον αδιαφορεί πλήρως και για τον άστεγο και τον πεινασμένο. Νομίζω πως τα κίνητρα του δεν είναι ανθρωπιστικά αλλά έχουν να κάνουν με εικόνες που τον ενοχλούν και τον χαλάνε αισθητικά.

Σίγουρα δεν είναι η κατάλληλη εποχή να κάνεις μαθήματα φιλοζωίας στους ανθρώπους αλλά τουλάχιστον ας έχουμε κατά νου τα βασικά. Μη το πάρεις σπίτι σου αν δεν είσαι αποφασισμένος. Αν τελικά το πάρεις απόφαση, διάλεξε κάποιο από τα χιλιάδες παρατημένα στα κυνοκομεία και τους δρόμους. Όταν το πάρεις, ανέλαβε τις ευθύνες σου. Αν φτάσεις να μην μπορείς να το συντηρήσεις, κάνε κάτι να μη βρεθεί στο δρόμο. Τέλος, όταν το βρεις στο δρόμο, δεν είσαι υποχρεωμένος να το φροντίσεις αλλά τουλάχιστον μη το κλωτσήσεις. Δεν σου φταίει το ζώο. Αν σου δείχνει δόντια, είναι γιατί εσύ το έμαθες έτσι.

Και επίσης έχε κατά νου ό,τι η ιστορία έχει δείξει πως όταν αρχίζουν οι διωγμοί των ζώων, πλησιάζουν και αυτοί των ανθρώπων.

 

??????????????

 

 Αφησε το σκύλο σου να μυρίσει....!!

 

Για τους περισσότερους από εμάς, οι ανάγκες της εποχής δεν έχουν αφήσει πολύ χρόνο για μία χαλαρή βόλτα με το σκύλο μας. Συνήθως βιαζόμαστε και πάμε στα γρήγορα, ίσα ίσα να κάνει την ανάγκη του και πάλι σπίτι. Μια τέτοια βόλτα έχει ελάχιστη σημασία για το σκύλο και δεν καλύπτει τις ανάγκες του. Δεν του προσφέρει ούτε σωματική αλλά ούτε και την πνευματική άσκηση που μεγάλο της μέρος εκπληρώνεται από την όσφρηση. Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν να χωρέσουμε στο καθημερινό μας πρόγραμμα και λίγο χρόνο για μία βόλτα της προκοπής.

Η κύρια αίσθηση με την οποία ο άνθρωπος ανακαλύπτει και εξερευνεί το περιβάλλον του είναι η όραση. Για τους σκύλους τα πράγματα είναι λίγο διαφορετικά. Η όσφρηση παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο. Η ικανότητα της όσφρησης προσδιορίζεται από τα πόσα κύτταρα οσμής (smell receptor cells) αποτελείται το σύστημα της όσφρησης. Ο άνθρωπος έχει περίπου 5 εκατομμύρια ενώ ο σκύλος, ανάλογα τη φυλή, από 125 έως και 300 εκατομμύρια. Όταν εμείς μυρίζουμε μία πολύ ωραία σάλτσα που έχουμε φτιάξει, ο σκύλος μας μπορεί να μυρίσει όλα τα συστατικά της. Η όσφρηση του σκύλου είναι ένα από τα πιο προηγμένα τεχνολογικά δημιουργήματα της φύσης.

Όταν τον βγάζουμε βόλτα, έχει πολύ μεγάλη σημασία να του επιτρέπουμε να μυρίζει. Με αυτό τον τρόπο συγκεντρώνει πληροφορίες και μαθαίνει «τα νέα της γειτονίας», όπως εμείς βλέπουμε ειδήσεις στην τηλεόραση ή τις διαβάζουμε στο διαδίκτυο. Μυρίζοντας τα ούρα ενός άλλου σκύλου μπορεί να ανακαλύψει την συνολική του υγεία, ηλικία, φύλο ακόμα και την διάθεση του. Θα έχετε παρατηρήσει πως κατά την διάρκεια της βόλτα ο σκύλος συνηθίσει να επισκέπτεται και να μυρίσει τα ίδια σημεία. Αυτό συμβαίνει γιατί ένας άλλος σκύλος του έχει αφήσει κάποιο μήνυμα που πρέπει να διαβάσει.  Ακόμα και αν είναι σκύλος που δεν έχει γνωρίσει ποτέ, ο σκύλος μας τραβάει προς εκείνο το σημείο με ενθουσιασμό για να μάθει τα νέα του. Όταν σε μία βόλτα δεν αφήσετε τον αγαπημένο σας φίλο να μυρίσει είναι σαν να τον βάλατε απλά σε ένα διάδρομο γυμναστικής.

Το ίδιο συμβαίνει όταν δύο σκύλοι μυρίζονται στα γεννητικά τους όργανα καθώς συναντιόνται στο πάρκο. Σε αυτά τα σημεία υπάρχουν αδένες που παράγουν δυνατή και μοναδική μυρωδιά. Έτσι την επόμενη φορά, από την μυρωδιά και μόνο, ο ένας σκύλος μπορεί να αναγνωρίσει τον άλλον ακόμη και με κλειστά τα μάτια. Η διαδικασία αυτή είναι μέρος της επικοινωνίας των σκύλων.

Οι επιστήμονες σήμερα πιστεύουν πως η μυρωδιά του σώματος μας επηρεάζει την συμπεριφορά του σκύλου μας. Πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου Atlanta Emory των ΗΠΑ αποκαλύπτει πως η μυρωδιά του σώματός μας επιδράει άμεσα στο τμήμα του εγκεφάλου του σκύλου που αντιλαμβάνεται την επιβράβευση. Η φυσική μυρωδιά του σώματος σας, δημιουργεί ενστικτώδη συναισθηματική αντίδραση στον σκύλο. Όταν ο σκύλος μας μυρίζει, ανταποκρίνεται με ενθουσιασμό διότι γνωρίζει πως καλά πράγματα πρόκειται να συμβούν.

"Όταν μυρίζουμε το άρωμα ενός ανθρώπου που αγαπάμε, οι άνθρωποι αναπτύσσουμε μία ενστικτώδη συναισθηματική αντίδραση. Το ίδιο συμβαίνει και με τους σκύλους. Επειδή όμως είναι ζώα που έχουν πολύ ανεπτυγμένη την αίσθηση της όσφρησης, οι αντιδράσεις είναι πολύ πιο έντονες από τις δικές μας" δήλωσε ο καθηγητής Gregory Berns.

Η όσφρηση των σκύλων είναι τόσο δυνατή που είναι δύσκολο να τους ξεγελάσουμε. Έρευνες έχουν αποδείξει πως αντιλαμβάνονται την διάθεση μας αμέσως. Ξέρουν πότε είμαστε φοβισμένοι, έχουμε αγωνία ή είμαστε στεναχωρημένοι. Μην προσπαθείτε να κρυφτείτε από τον καλύτερο σας φίλο.

Αφήστε τον σκύλο σας να μυρίσει. Αφήστε τον να είναι σκύλος!

Πηγή: www.livingwithdogs.gr