Ακριβό σπορ το διάβασμα στην Ελλάδα....Παγκόσμια ημέρα του βιβλίου σήμερα!!

Οι λέξεις σε ταξιδεύουν...
Περνούν κύματα, ρίχνουν άγκυρα κάπου για λίγο, για πολύ ή ακόμα και για πάντα. Eχουν την ίδια έννοια.

Oχι όμως την ίδια σημασία για όλους. Aνάλογα τον τόπο, τον χρόνο, τη στιγμή, την παρέα, τη διάθεση αποτυπώνονται μέσα μας διαφορετικά.
Kαι όμως, δεν φθείρονται. Aντίθετα, φωλιάζουν στις καρδιές μας...σαν αναμνήσεις! Γιατί έτσι είναι τα βιβλία.

Συνταξιδιώτες, φίλοι, συντροφιά, συνοδοιπόροι στα πιο όμορφα ταξίδια!

Την Παρασκευή 9 Απριλίου, στον κινηματογράφο Φιλίπ – Θάσου 11 Πλατεία Αμερικής- προβάλλεται η ταινία Kabuli kid με σκοπό την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας Νατζάφι. Η παρουσία μας είναι η ελάχιστη κίνηση.

Μπορεί να μεγάλωσαν...
Να πήγαν στο δικό τους χώρο....
Αλλά...τα κουλουράκια και τα πασχαλινά αυγουλάκια
της μαμάς τα θέλουν κάθε χρόνο!!!
Τα καμάρια μου ήρθαν και τα πήραν!
Και σαν χαζομάνα όταν ακούω το περιβόητο...
Ααααα, ρε μάνα κάθε Μ.Πέμπτη....
Και του χρόνου λοιπόν, νάμαστε όλοι καλα!!!

Ω ΓΛΥΚΥ ΜΟΥ ΕΑΡ....

Η ώρα της γής...ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Η Ώρα της Γης είναι ένα μήνυμα ελπίδας και δράσης.
Φαντάσου τι μπορούμε να κάνουμε αν δράσουμε μαζί.
Στις 27 Μαρτίου Σάββατο, 8.30 το βράδυ σβήνουμε όλοι τα φώτα για μία ώρα και κάνουμε τη διαφορά!

Να μην γίνουμε συνένοχοι στην ΣΦΑΓΗ ΜΑΣ.....

Εργάτες, εργάτριες
υπαλληλοι
Μη σας κοροϊδεύουν με την προπαγάνδα που έχουν εξαπολύσει οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι της αστικής τάξης στα ΜΜΕ. Τους πήρε ο πόνος για τα προβλήματα της εργατικής τάξης;

Σκεφτείτε - προβληματιστείτε.

Βγάλτε από το μυαλό σας ότι έχετε εσείς ευθύνη για τα ελλείμματα, για την κατάσταση. Να μη μας κάνουν να αισθανόμαστε συνένοχοι. Μας θέλουν φτηνούς, για να γεμίζουν τον ντορβά τους με κέρδη. Εχουμε μεγάλη ευθύνη για μας και τα παιδιά μας. Ψηλά το κεφάλι. Αξιοποιήστε τη δύναμη που έχει η τάξη μας και είναι μεγάλη. Ξεπεράστε κάθε αμφιβολία, κάθε ταλάντευση. Ολοι με το ΠΑΜΕ. Μακριά από τις επικίνδυνες, για τα συμφέροντά μας, ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ.

Το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους να συζητήσουν μεταξύ τους στο γιαπί, στο γραφείο, στις μηχανές, στο εργοστάσιο, στον πάγκο. Τους άνεργους να ανοίξουν κουβέντα στην ουρά για το επίδομα ανεργίας. Να καταλήξουν ότι η θέση τους είναι να αποφασίσουν συλλογικά να απεργήσουν με το ΠΑΜΕ. Να βρεθούν κάτω από τα πανό και τις σημαίες των ταξικών συνδικάτων. Να οργανώσουν την περιφρούρηση στο χώρο τους».

Οκτώ Μάρτη....

Παγκόσμια μέρα της γυναίκας σήμερα!!
Γιορτή γι'αυτές στο δυτικό κόσμο, μέρα αγώνα για τις γυναίκες
που ζούν σε δικτατορικά καθεστώτα, άγνωστη έννοια για τις -Πολλες-
του τρίτου κόσμου....
Η ζωή "γράφει" τα δικά της βιβλία....
Στέκομαι με απόλυτο σεβασμό στις Ηρωίδες που ειναι πολλες....
που δεν τις ξέρουμε....
που....
Και ευχαριστώ πολυ που υπάρχετε, φίλες, Συντρόφισσες, Κυρίες....
Χρόνια μας πολλά!!!

Για τους φιλους στην ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ Χαθηκε η Μικα...

Από το Άλμπουμ
«Wall Photos» από Vasso HatzimanoliΧ Α Θ Η Κ Ε η Μ Ι Κ Α .
Η περιοχή όπου χάθηκε είναι κάτω από το Γεντί Κουλέ, ακριβώς κάτω από το 1ο Γυμνάσιο Συκεών. Είναι μετρίου αναστήματος (20 κιλά περίπου). Είναι περίπου 8 χρονών και είχε βρεθεί στην περιοχή του Μακεδονία Παλλάς πριν περίπου 7μιση χρόνια. Όλα τα χρόνια την είχαν στην Καλαμαριά. Αυτήν την περιοχή γνωρίζει. Στις Συκιές μόλις σήμερα συμπληρώνει 15 μέρες. Δυστυχώς έφυγε από το σπίτι χωρίς λουρί, έχει όμως τσιπάκι. . ΤΗΛ.επικοινωνίας 6948/272386 Συγνωμη αλλα δεν ηξερα πως να σας το στειλω....
Ευχαριστω

Μάρτη βάλατε???? Κ α λ ό Μ ή ν α για αύριο...

"Ευτυχώς που ξέχασα να μεγαλώσω...."

...Το μοιράζομαι μαζί σας!!!!

- ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ μου πάει να σπάσει. Από στιγμή σε στιγμή, θα το ακούσω το κρακ!

- Πονάει;

- Ειδικά το δεξί μηνίγγι. Έχει αναπτύξει δική του πρωτοβουλία! Βαράει ανελέητα, ντράγκα ντρουγκ το καμπανάκι, ντράγκα ντρουγκ μες στο βραδάκι... Αντιθέτως, το αριστερό παραμένει ατάραχο!

- Παυσίπονο πήρες;

- Παυσίπονο πήρα και με χτύπησε στο στομάχι. Και μετά πήρα χάπι για το στομάχι και μετά πήρα τον γιατρό και μετά δεν τον βρήκα και μετά πήρα μια φίλη μου που ξέρει απ΄ αυτά και μετά πήρα τα βουνά! Πόνος, λέμε, πόνος!

Μια ορχήστρα κρουστών κάνει πρόβα τζενεράλε στο δεξί μου μηνίγγι!

- Είναι κι ο καιρός... Αυτή η αφρικανική σκόνη μες στα πνευμόνια ήρθε και μου μπαστακώθηκε! Έχω μία δύσπνοια...

- Εγώ έχω δύο! Και με το γερμανικό περιοδικό «Focus», ήρθανε και γίνανε τρεις. Τρεις και η κακή μου ώρα!

- Ρε συ, τι ήτανε πάλι αυτό με την Αφροδίτη της Μήλου; Θα μας πούνε για χρέος ποιοι; Οι Γερμαναράδες; Που μας χρωστάνε τα τρισεκατομμύρια από την εποχή του πολέμου!

- Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι!

- Ναι, τα βόδια!

- Μη βρίζεις τα βόδια, θα με υποχρεώσεις!

- Ένας ολόκληρος ελληνικός λαός χορεύει χασαποσέρβικο με την υπέρταση. Ήρθαμε και γίναμε η χαρά του πιεσόμετρου!

- Μωρέ καλά λένε ότι πρέπει να σαμποτάρουμε όλα τα γερμανικά προϊόντα στην Ελλάδα!

- Καλά λένε, αλλά θα το κάνουμε; Γιατί κι εμείς οι Έλληνες είμαστε μουρόχαβλοι! Κάθε θαύμα τρεις ημέρες! Το θέμα δεν είναι να μην ψωνίσουμε ένα Σάββατο και το επόμενο πάλι να τρέχουμε να γεμίζουμε τα ταμεία τους!

- ΕΙΠΕΣ «ΤΑΜΕΙΑ»... Μήπως έχεις καταλάβει ποιες αποδείξεις μαζεύουμε για την Εφορία; - Όλες! Όποιες βρούμε μπροστά μας, τις μαζεύουμε! Και τις δικές μας και τις ξένες!

Δεν έχεις παρατηρήσει ότι όλοι οι Έλληνες κυκλοφορούν σαν τους καμπούρηδες; Σαν τους Κουασιμόδους ένα πράμα; Περπατάνε σκυφτοί μπας και βρούνε καμιά απόδειξη πεταμένη στο πεζοδρόμιο!

- Καλά, δεν το συζητώ! Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές ως λαός! Στο τέλος του χρόνου, για να συντάξουμε τη φορολογική μας δήλωση, θα καθόμαστε να μετράμε τα κωλόχαρτα!

- Κι όποιος στην οικογένεια παθαίνει εντερικά, θα τον πετάμε κλωτσηδόν από το σπίτι! Να πάει να βρει δασάκι να κάνει τη δουλειά του!

- ΤΟ ΠΑΥΣΙΠΟΝΟ που πήρα για τον πονοκέφαλο 1,80 έκανε. Ούτε καν δίευρο. Εγώ όμως την πήρα την απόδειξη! Της πέρασα ασημένια κορνίζα και την έβαλα δίπλα στου γάμου μου και στης βάφτισης του παιδιού μου!

- Με αγχώνει όμως εμένα αυτό!

Προχθές πέταξα κατά λάθος την απόδειξη μαζί με τη σακούλα και κοντέψαμε να πάμε για συναινετικό με τον άντρα μου! Και τι είχα αγοράσει;

Μια πιάστρα για το πιρέξ, 5,20. Θα καταστραφούμε οικονομικά από την πιάστρα;

- Κι εγώ την πάτησα με το κατσαριδοκτόνο και μας άκουσε όλη η πολυκατοικία!

- Χάλια η οικονομία! Εγώ πια δεν βλέπω ειδήσεις, αγχώνομαι!

- Εγώ όταν δεν βλέπω, αγχώνομαι χειρότερα! Λέω: «Θες να καταρρεύσαμε ως κράτος κι εγώ να παρακολουθώ το "Κάτι ψήνεται";».

- Και μετά τα βάζεις με το δεξί σου μηνίγγι!

Τι να σου κάνει κι αυτό το καψερό;

- Δεν βαριέσαι! Παρ΄ όλα αυτά, η ζωή είναι ωραία!

- Ναι, πρόσφατα έκανε λίφτινγκ στον Φουστάνο!

- Απλώς δεν καταλαβαίνω...

- Τι απ΄ όλα;

- Εγώ έχω χάσει επεισόδια; Ή τα επεισόδια έχουν χάσει εμένα;

Ποιός να συγκριθεί μαζί σου???? Απιστευτος κοσμος....Αδικη ήττα....

Απολαύστε......

"Ιμαρετ στην σκια του ρολογιου"

......................
..... Οχι γιατί πήρε το βραβείο αναγνωστών...
αλλά γιατί μέσα σε αυτό το βιβλίο βρίσκεται η απόλαυση της ανάγνωσης,
η τέχνη του λόγου, ο προβληματισμός,
ο στοχασμός και τα μηνύματα...
Αρτα 1854-1882.Γιατί μέσα στο σήμερα υπάρχει το χθές
και μέσα στο χθές υπάρχει το σήμερα...
Με συμβολισμούς και συνειρμούς,
ήχους και αρώματα....Καφέ Αμάν, πετροπόλεμος, Απόκριες, Ραμαζάνι, χαμάμ, ο τουρκικός μπερντές του Καραγκιόζη, αφορισμοί, ο «άλλος» στα πρόσωπα και στις συνήθειες των κατοίκων των τριών φυλών, λαθρεμπόριο, κολίγοι, τσιφλικάδες, πλούτος και εξαθλίωση, γλυκιά και πικρή ζωή. Όλα έχουν θέση στο ιμαρέτ του Θεού....

...Όλες του κόσμου οι κυριακές λάμπουν στο προσωπο σου,
...Τί χρώματα τι μουσικές μες το χαμογελό σου....
Τι χρώματα τι μουσικές μες το χαμογελό σου....
Ολες του κόσμου οι Κυριακές λάμπουν στο πρόσωπο σου...
Σάν την φωτιά είσαι ζεστός είσαι ο ίδιος ο Χριστός
ενας Χριστός της γειτονιάς που ξέρει τι θα πει
χιονιάς...
Τι όμορφο να σ'αγαπώ, και να σε καρτεράω....
να σου γλυκαίνω τον καημό..... να σε παρηγοράω....
...να σου γλυκαίνω τον καημό να σε παρηγοραώ....
..τι όμορφο να σ'αγαπώ, και να σε καρτεράω
σαν τη φωτιά είσαι ζεστός, είσαι ο ίδιος ο Χριστός
ενας Χριστός της γειτονιάς που ξέρει τι θα πει χιονιάς....

Στην Louna του....

Μπήκες ξαφνικά και αναπαντεχα στην ζωή του.
Τρύπωσες...Τρύπωσες μέσα στην καρδούλα του...
στις καρδιές όλων μας...
Ισα που χώραγες μέσα στην παλάμη του,
οταν σε βρήκε...
και απο τότε έγινες η πριγκίπισσα του...
Σε λάτρεψε...
Ήσουνα μοναδική...
ήσουνα η κούκλα του...
μια κούκλα με μάτια μελιά..
Μέλος της οικογένειας πλέον.
Και το ίδιο ξαφνικά μας εφυγες..
...Αστέρι μου έσβησες.

Τα σκυλιά είναι τα ζώα? ή εμείς οι άνθρωποι τελικά???

Απίστευτη φωτογραφία!!!!
Ετσι είναι πολλοί άστεγοι στόν κόσμο
που ψάχνουν ενα ψίχουλο πού μοιράζονται όμως
με τούς καλούς τους φίλους!!!!

Τζωρτζ Οργουελ

Ολα τα ζώα είναι ίσα...
Απλώς κάποια ζώα είναι πιο ίσα από τα άλλα» έγραφε ο Τζορτζ Οργουελ στο περίφημο έργο του Η φάρμα των ζώων το 1944, ένα λογοτεχνικό αριστούργημα που θεωρήθηκε κλασικό από την ημέρα που κυκλοφόρησε. Το κανονικό όνομα του ανθρώπου ο οποίος έμελλε με την οξυδέρκειά του, την αφηγηματική γλαφυρότητά του, τη φαντασία του και το χιούμορ του να στιγματίσει τον αιώνα που πέρασε ήταν Ερικ Αρθουρ Μπλερ. Ενα όνομα το οποίο απαρνήθηκε μαζί με το παρελθόν του το 1934 για να το αντικαταστήσει με το Οργουελ, όπως ονομαζόταν ο γραφικός ποταμός της Βόρειας Αγγλίας.

Γεννημένος στις 25 Ιουνίου 1903 στο Μοτιχάρι της Ινδίας, ήταν το μικρότερο παιδί μιας δημοσιοϋπαλληλικής οικογενείας της κραταιάς Βρετανικής Αυτοκρατορίας. Το 1911 πηγαίνει στην Αγγλία, όπου αποδεικνύεται πραγματική ιδιοφυΐα στα μαθήματα, η φτώχεια ωστόσο της οικογενείας του τον κρατά σε κοινωνική απομόνωση. Ο μοναδικός τρόπος για να αμυνθεί ήταν η εκκεντρικότητά του, την οποία ανέπτυξε σε πολύ μεγάλο βαθμό. Οι επιδόσεις του τού χάρισαν μια υποτροφία στο περίφημο κολέγιο Ιτον. Η παραμονή του εκεί κάνει τον Οργουελ ακόμη πιο απόμακρο και μοναχικό. Από μικρός ονειρευόταν να γίνει συγγραφέας αλλά ποτέ ως τότε δεν είχε προσπαθήσει να γράψει δημιουργικά. Το μόνο που έκανε, χάνοντας, όπως αποδείχθηκε τελικά, πολύτιμο χρόνο, ήταν να γράφει τεράστια κατεβατά από σκέψεις και ιδέες. Υστερα από λίγα χρόνια επιστρέφει στην Ινδία ως αξιωματούχος της Αυτοκρατορίας. Εκεί όμως αρχίζει να νιώθει ότι το επάγγελμά του πήγαινε κόντρα στην ηθική του. Η αναξιοκρατία και η ψευτιά ήταν άλλωστε αυτά που ο Οργουελ από μικρό παιδί σιχαινόταν. Παραιτείται λοιπόν από την αποικιακή αστυνομία και επιστρέφει στην Αγγλία αποφασισμένος να γίνει συγγραφέας. Πρώτα φρόντισε να χαρίσει όλα τα υπάρχοντά του στις φτωχότερες οικογένειες και μετά άρχισε να περιπλανιέται στους δρόμους βρώμικος, κάνοντας βαριές εργατικές δουλειές και πιστεύοντας ότι στη φτώχεια και στην απελπισία βρίσκεται η πραγματική ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Υστερα από αυτή την εμπειρία γράφει το βιβλίο Οι αλήτες του Παρισιού και του Λονδίνου και την ίδια χρονιά (1934) το Μέρες της Μπούρμα, έργα που του χαρίζουν δημοσιότητα. Στη συνέχεια δηλώνει την εκτίμησή του στο κομμουνιστικό καθεστώς και δουλεύει σε αριστερά έντυπα. Τον χειμώνα του 1937 τον περνά με τους άνεργους ανθρακωρύχους της Βόρειας Αγγλίας αλλά αντί για δημοσιογραφικές ανταποκρίσεις γράφει το Στον δρόμο για το Γουίγκαν Πίαρ. Λίγο πριν από την έκδοσή του ο Οργουελ είχε καταταγεί ως εθελοντής στον Επαναστατικό Ισπανικό Στρατό. Σε μια μάχη τραυματίζεται σοβαρά στον λαιμό και μια ελαφρά παράλυση στην αριστερή πλευρά και η μερική απώλεια της φωνής του σημαδεύουν ολόκληρη τη ζωή του. Απομακρύνεται από τις κομμουνιστικές οργανώσεις και επιστρέφει στην Αγγλία. Από την ισπανική εμπειρία του γεννιέται το Πεθαίνοντας στην Καταλονία. Συνεργαζόμενος με τον ηγέτη των εργατικών Μπίβαν γράφει στην προοδευτική εφημερίδα «Tribune» άρθρα που αργότερα θεωρήθηκαν ό,τι καλύτερο είχε γράψει ποτέ. Ο Τζορτζ Οργουελ δεν έπαψε να ασχολείται με τα κοινά. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ήθελε να πολεμήσει για την Αγγλία αλλά η υγεία του δεν του το επέτρεψε. Αντ' αυτού λοιπόν δούλεψε ως ανταποκριτής του BBC στην Ινδία. Μετά το τέλος του πολέμου επιστρέφει στην Αγγλία. Περνάει καιρός που δεν γράφει τίποτε άλλο εκτός από τα άρθρα του. Υστερα από χρόνια δημιουργεί τη Φάρμα των ζώων, ένα θαυμάσιο έργο με το οποίο λύνει το βιοποριστικό πρόβλημά του. Αφού αγοράζει ένα σπίτι σε ένα νησάκι της Σκωτίας αποφασίζει να μείνει εκεί για πάντα με τον υιοθετημένο γιο του. Η φυματίωση όμως τον αναγκάζει να ζήσει τελικά περισσότερο μέσα στα σανατόρια. Εκεί είναι που ολοκλήρωσε το προφητικό και πολύ γνωστό 1984, το έργο που τον έκανε δημοφιλή ως σήμερα (ιδίως σήμερα). Το έργο τελείωσε το 1948 (ο τίτλος προέκυψε από την αναστροφή της χρονολογίας) και κυκλοφόρησε ύστερα από ένα χρόνο. Το αριστούργημα αυτό αποτελεί ένα από τα 100 πιο πολυδιαβασμένα βιβλία όλων των εποχών.

Ο Οργουελ πέθανε εξαθλιωμένος, αδύναμος και πάμπτωχος σε ένα νοσοκομείο του Λονδίνου για απόρους στις 21 Ιανουαρίου 1950. Ηταν μόλις 47 ετών όταν έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο, του οποίου το μέλλον ήταν «μια μπότα που τσαλαπατά το πρόσωπό σου ξανά και ξανά και συνέχεια», όπως διατεινόταν διά στόματος του ήρωά του Γουίνστον Σμιθ. Η κληρονομιά που άφησε πίσω του ο άνδρας που χαρακτηρίστηκε ένας από τους μεγαλύτερους διανοητές είναι εννέα λογοτεχνικά έργα και πολλά κοινωνιολογικά και πολιτικά άρθρα.

Το κακο του στολισματος....Το ξεστολισμα!!

Πολύ ωραία στολίσαμε,χαρήκαμε γιορτάσαμε,φάγαμε
του σκασμού...
Ελα μου τώρα που ηρθε η ωρα του ξεστολίσματος!!!!
Εδω σε θέλω Σοφούλα μου να επαναλάβεις ολη την διαδικασία αντίστροφα...
Αχ μωρέ στεναχώρια πλάκωμα με πιάνει,οχι οτι βαριέμαι
η επειδή θα γεμίσει ο τόπος χρυσόσκονες αλλα μου αρέσει το σπίτι
ετσι στολισμένο και χαρούμενο...
ειναι μαγικά όμορφο...
Εχω την αίσθηση κάθε φορά που ξεστολίζω οτι το σπίτι γίνεται άκεφο και μουντό...
΄Μήπως να ξεκινήσω τώρα που ανέβηκε η διαθεσή μου?????

Κ α λ η Χ ρ ο ν ι α!!!

Οκτω αγγελουδια...

Αντιγραφη απο Τσαλαπετεινο


Τα εγκαταλελειμένα του 'Αλεξάνδρα'
Υπάρχει ανάγκη σε ρούχα για μωρά που έχουν εγκαταλειφθεί στο νοσοκομείο Αλεξάνδρας.Τα 8 μωράκια ηλικίας 1-12 μηνών που δυστυχώς οι γονείς τους έχουν εγκαταλείψει στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας χρειάζονται ρουχαλάκια, πετσετούλες, σαλιάρες και κουβερτούλες για να ζεσταθούν. Προφανώς δεν έχει μεριμνήσει κανείς γι' αυτά τα 8 αγγελούδια εκτός από τις νοσηλεύτριες που κάνουν ό, τι μπορούν...Εν όψει λοιπόν των Χριστουγέννων ας κάνουμε όλοι μία καλή πράξη γι' αυτά τα μωρά και ας τους προσφέρουμε το ελάχιστο πουμπορούμε με όλη μας την αγάπη. Τα ρουχαλάκια μπορούμε να τα πάμε στο Νοσοκομείο Αλεξάνδρας, στο κεντρικό κτίριο, 1ος όροφος στη νοσηλευτική υπηρεσία για τα εγκαταλελειμμένα μωρά. Εκείνα ήδη μας το ανταποδίδουν με το πιο γλυκό χαμόγελό τους!Πληροφοριες: Νοσοκομειο "Αλεξανδρα"
Βασ. Σοφίας 80
Τ.Κ 115 28
Τηλεφωνικό Κέντρο: 213-2162000,210-3381100
Aριθμος μωρων: 8 (3 κοριτσακια και 5 αγορακια)
Hλικιες: 1-4 μηνων και 1 ετους
Αναγκαια: πετσετουλες, σαλιαρες, κουβερτες και ρουχαλακια -για τις ηλικιες αυτες μονο-και οποιος θελει παιχνιδακια.Οσοι μπορουν και θελουν ας χρησιμοποιησουν το συγκεκριμενο κειμενο για να ενημερωσουν ολους οσους μπορουν και θελουν να προσφερουν εστω και μια κουβερτουλα ή ενα φορμακι.

Παραμυθένια χριστούγεννα

Καλημέρα,καλημέρα,καλημέρα!!!
Όταν μπαίνεις σε ενα νοσοκομείο
και ειδικά οταν περνάς και εκείνη
την ριμάδα την παγωμένη,ψυχρή πόρτα
του χειρουργείου, Ε, ναι λοιπόν τότε
τα βλέπεις ολα!!!
Και δεν νομίζω οτι συμβαίνει μονο σε μένα αυτο...
Ειναι αστο να παει αστο...
Πέρασε κι'αυτοοο
Σημασία εχει οτι ειμαι παλι κοντά
στους ανθρώπους που αγαπαω και με αγαπούν!!!!
Και τωρα θέλω να κανω πολλα πολλα
για ενα μεγάλο, μεγάλο παραμύθι.
Το παραμύθι των χριστουγέννων!!!!
Το λατρεύω αυτο το....παραμύθι